Το Εμπόριο Στους Ολυμπιακούς Αγώνες

Η εξέλιξη του εμπορίου συμπορεύεται σε μεγάλο βαθμό με την ιστορία της προόδου της ανθρωπότητας. Σύμφωνα με κάποιους, "Το εμπόριο αρχίζει εκεί που αρχίζει ο πολιτισμός". Ο ολυμπισμός, δηλαδή, η φιλοσοφία που φέρνει σε αρμονία τον Πολιτισμό με τον Αθλητισμό διαμορφώνοντας συγκεκριμένο τρόπο ζωής και επηρεάζοντας καθοριστικά τον σύγχρονο κόσμο και τον κόσμο του αύριο, διαδίδεται όσο το επιτρέπουν οι διαθέσιμοι πόροι. Από πηγές είναι γνωστό πως τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν από το εμπόριο ήταν και εκείνα που επέτρεψαν στον Περικλή να συλλάβει και να δημιουργήσει το Αιώνιο προσκύνημα, τον Παρθενώνα και να καταστήσει την Αθήνα "...δια παντός πνευματικής πρωτεύουσα του κόσμου". Το ίδιο το εμπόριο ήταν και αυτό που υποστήριξε και αναβίωσε του Ολυμπιακούς Αγώνες. Η αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων (του μεγάλου αυτού πανυγηριού του Πολιτισμού και του Αθλητισμού) υπήρξε στην ουσία του καρπός της προόδου της ανθρωπότητας και αποτελεί Θεσμό που θα συνεχίσει να αναπτύσσεται και να μεταλλάσσεται προσαρμοζόμενος στις σύγχρονες συνθήκες, παραμένοντας σύμφωνος με την εξέλιξη των ανθρώπινων κοινωνιών.

Τα σοιχεία αυτά της άρρηκτης σύνδεσης του Εμπορίου με τον Πολιτισμό και τους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν θα μπορούσαν βεβαίως να λείπουν και από τις αρχαίες διοργανώσεις. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες για πολλά χρόνια ανέδειξαν την ευρύτερη περιοχή της Ηλείας ως ένα από τα σημαντικότερα αθλητικά και πνευματικά κέντρα. Από το 776π.Χ. (που ουσιαστικά είναι η χρονολογία έναρξης του Θεσμού) έως και τα πρώτα χρόνια της ρωμαικής περιόδου, η Ολυμπία και η ευρύτερη περιοχή της Ήλιδας μετατρεπόταν σε πρωτεύουσα όλων των Ελλήνων. Οι Ολυμπιακοί αγώνες, δεν αφορούσε μόνο στον αθλητισμό αλλά επηρέαζε κάθε δραστηριότητα της ανθρώπινης ζωής, την πολιτική, την οικονομία, τις τέχνες και φυσικά το εμπόριο. Οι πόλεις- κράτη έσπευδαν να επωφεληθούν από την παρουσία των περίπου 50.000 θεατών που έφθαναν στην περιοχή από όλη την Ελλάδα και τις μακρινές αποικίες. Η ανεμπόδιστη προσέλευση αθλητών και θεατών στην Ολυμπία, χάρη στην Ολυμπιακή εκεχειρία ενθάρρυνε τη μεγάλη μετακίνηση και την έντονη δραστηριότητα των εμπόρων στην περιοχή, αφού δεν υπήρχε ο φόβος των επιδρομέων. Ακόμα, ήταν ίσως η μόνη ευκαιρία να συνάψουν συμφωνίες, να ανταλλάξουν πληροφορίες και να δουν από κοντά προϊόντα προερχόμενα από άλλες περιοχές.

Περίφημα γεύματα παρέθεταν σε εκατοντάδες προσκεκλημένους οι πλούσιοι άρχοντες απέφεραν μεγάλα κέρδη κυρίως στους εμπόρους κρασιού. Ο Αλκιβιάδης για να πανηγυρίσει τις επιτυχίες των αρμάτων του (416π.Χ), προσκάλεσε σε γεύμα χιλιάδες επισκέπτες και εφοδίασε με τροφή όλα τα άλογα. Υφάσματα, αρώματα και κοσμήματα ήταν αυτά που μαγνήτιζαν τον γυναικείο πληθυσμό που παρέμενε στους γύρω λόφους της Ολυμπίας και στην κοιλάδα του Αλφειού. Μπορεί οι γυναίκες να μην είχαν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν τους Αγώνες, μπορούσαν όμως να χρησιμοποιήσουν τις αγορές. Οι Θησαυροί της Ολυμπίας δεν συμβολίζουν την ευημερία και τον πολιτισμό και δεν πιστοποιούν την καθοριστική μεταξύ τους σχέση? Αυτά τα κτίρια αφιερώματα των ελληνικών πόλεων στέγασαν τα πιο πολύτιμα από τα φθαρτά υλικά αναθήματα του Ιερού, όπως ελεφάντινα, χρυσά, ασημένια και χάλκινα έργα πλαστικής και σκέυη

(ΣΚΙΑΔΑΣ, 2004)

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)